Week 9 + weekend week 9.

Maandag 10 – donderdag 13 juni.
Deze week was een gewone werk week. Helaas hebben we tot de dag vandaag nog steeds geen zekerheid over ons protocol. Vorige week leek het er een paar keer op dat alles werkte.
Maar helaas niets was minder waar…..

Of althans daar lijkt het op. Vorige week hebben we een positieve uitslag opgestuurd voor sequencing en daarvan hebben we nog geen uitslag. Zodra we die binnen hebben weten we meer en kunnen we hopelijk eindelijk spreken over een GO moment.

Daarom hadden we besloten vrijdag maar eerder ons weekend in te luiden en een dagje thuis studeren in te plannen. Alleen tja dat thuis studeren werd toch iets anders :P

Vrijdag 14 juni.
Vandaag gaan we op weg naar Kanchanaburi, de plek waar veel mensen overleden zijn tijdens de tweede wereldoorlog voor de bouw van de Birma lijn (incl een paar duizend Nederlandse mannen).
Daar aangekomen een hele leuke slaapplek gevonden op de toeristenstraat (altijd gezellig). Daar even onze dag/weekend gepland met de hulp van de mensen van het hostel en toen op weg naar 1 van de musea.

Zoals mijn familie weet, ik ben niet zo’n grote fan van musea en geschiedenis :P maar dit was erg indrukwekkend. Buiten het feit dat ik heel weinig af wist van dit stukje geschiedenis is het ook gewoon een luguber stukje geschiedenis.
Bizar onder wat voor condities deze mensen moesten werken om voor de Japanse mensen een spoorlijn aan te leggen. En tja wat in 5 jaar af hoort te zijn kan ook in 16 maanden, dat is nogal een motto om te hebben….

Daarna zijn we een paar kilometer gaan lopen door de stad op weg naar de bridge over the river Kwai. Als voorbereiding had ik de film gedownload. Nou die film hoef je niet als voorbereiding te kijken XD. Eigenlijk is het enige aan die film wat klopt: ja er zaten Japaners, Ja er zaten Engelse slaven/militaire, ja ze leefde in bamboe hutjes, nee die bamboe hutjes waren niet zo mooi als in de film en ja het is er net zo warm als in de film…….. rest van de film is allemaal verzonnen en heeft niets met de geschiedenis te maken.

Maar goed wij tegen 6en aangekomen bij de brug want dan zou de trein over de brug gaan. Dus wij onder het genot van een biertje op het water wachten op de trein. Hahahah lekker toeristisch XD maar het was mooi om te zien, maar niet echt spectaculair XD.

Dus daarna maar weer terug naar onze straat op zoek naar avondeten. Dit werd een heerlijk Italiaanse pizza, met salade en knoflook brood. Heerlijk even een niet Thais smaakje ;).
Daarna toch nog maar een massage genomen want je voor 3 euro 75 een voetmassage krijgen van een uur, dat kun je niet voorbij laten gaan….
Daarna op weg naar huis want zaterdag weer vroeg op!

Zaterdag 15 juni.
Vandaag gaan we naar Erawan national park. Dit is een park waar een waterval is van 7 treden en die schijnt erg mooi te zijn. De 1e bus gaat om 8 uur dus die wilde wij graag hebben (in de hoop wat foto’s te kunnen maken zonder toeristen erop).
Wij waren natuurlijk niet de enige die dit dachten dus toen we bij de 1e trede van de waterval aan kwamen lagen de eerste thaien al lekker te dobberen in het water.

Maar we hadden goede hoop, hoe hoger we zouden komen hoe minder druk het toch zou moeten worden, toch?
De tocht is 1,5 km omhoog, soms wat steiler dan anders en soms wat glibberiger dan anders maar over het algemeen een mooie tocht.
Maar het leek niet echt bepaald rustiger te worden per trede, maargoed trede 6 en 7 zouden toch zeker wel leeg zijn, toch?

Uiteindelijk boven aangekomen hadden we de grootste anticlimax tot nu toe. Ok de waterval was mooi, een mooie licht blauwe poel met daarin visjes die ook in de vis-spa zitten (alleen dan 2x zo groot, lees 12 cm ofzo). Een grot onder de waterval waar je in kunt zwemmen (hoe groot weten we niet precies) en dat allemaal midden in de natuur volledig verlaten.
Althans dit is het beeld als je alle gillende toeristen weg denkt in te kleine bikini’s en thaise mannen die kwijlend staan te kijken naar al die gillende toeristen in te kleine bikini’s…… (dat gillen kwam waarschijnlijk door die visjes die de dode haarcellen van je voeten eten en dat doen ze niet bepaald onopgemerkt of 1 voor 1. Nee gewoon 10 vissen per voet en smikkelen maar :P).

Na deze anticlimax zijn we gauw naar beneden gegaan om bij trede 3 alsnog even in de pool bij de waterval te duiken. Het wat er heerlijk koud en schoon en de visjes hebben ons een heerlijke vis-spa gegeven en het zonnetje heeft ons weer een heerlijk kleurtje gegeven :D.

Daarna op naar huis om te douchen en naar de nightmarket te gaan. Na de nightmarket kwamen we mensen van ons hostel tegen op de toeristen straat. Dus daar zijn we gezellig bij gaan zitten was erg multicontinentaal. Kate komt uit Mexico en woont al 3 jaar in Thailand ze heeft hier haar master gedaan en heeft net een vast contract gekregen als docent Engels op een private school. Helga (of hoe je het precies zegt) mochten we Heineken noemen want we waren niet de eerste die moeite hadden met zijn naam. Hij komt uit Noorwegen en woont al 6 jaar in Thailand, doet iets met olie en internet. En nog een jongen uit Duitsland met een hele mooi naam, weet alleen niet meer wat, en hij volgt zijn master in Thailand, reist wat rond en feest heel veel.
Dit was ons gezelschap voor de avond! Jeetje wat en stelletje mafkezen bij elkaar, die eigenlijk perfect bij elkaar passen.
Na een paar drankjes zijn we maar weer richting het hostel gegaan terwijl de rest pas net begonnen was met feesten. Maarja wij wilden zondag ook nog wat aan onze dag hebben.

Zondag 16 juni.
Vandaag is het vaderdag in Nederland, dus bij deze Leo (mijn lieve stiefpaps) ik hoop dat je een leuke vaderdag hebt gehad en ook voor jou komt er wat leuks mee uit Thailand . Xxx

Vandaag gaan is alweer onze laatste dag in Kanchanaburi en dat we kunnen kanchanaburi natuurlijk niet verlaten zonder een tempel gezien te hebben en nog een ander museum.
Dus wij op weg met mr Duck (veel mensen hebben hier dieren bijnamen….) naar een tempel met natuurlijk een hele grote Boeddha. Maar mooi was het zeker (zie de foto’s) want de tempel is gebouwd op een heuveltje en je kunt op het heuveltje nog een flink gebouw beklimmen zodat je het Boeddha beeld van bovenaf ziet.

Daarna op weg naar een klein museum waar veel foto’s hangen en nog meer informatie is over de bizare omstandigheden van de militairen/slaven. Omdat er veel Nederlandse mensen in dit kamp zaten is een gedeelte van het kamp ook in het Nederlands.

Na dit museum nog een kleine tempel gezien en op weg naar het busstation voor onze weg naar Khao san road. Na een flinke trafic jam aangekomen op Khao san road waar het vol was met toeristen. Esther heeft even goed haar ogen uitgekeken want die was hier nog niet geweest.
Op straat kun je hier alleen maar Phat thai (gewokte noodles) en springrolls krijgen, terwijl jullie na mijn food blogs weten dat thailand veel meer te bieden heeft!!! Maargoed wij waren flink uitgehongerd dus een bordje Phat thai met een biertje gaat er natuurlijk wel in.

Daarna is het bijna het meest uitzonderlijke van onze reis gebeurd. Sinds wij hier zijn (mutti kan het beamen) hebben mensen (lees taxichaffeurs) moeite om ons appartement te vinden. En als ze het dan uiteindelijk vinden zijn ze zo omgereden/verkeerd gereden dat de taxi rit een beetje duurder was dan had gemoeten.
Dit is daarom ook de reden dat wij chinatown na 7 uur (want dan gaat de laatste ferry) een beetje proberen te vermijden. Want we hadden het gevoel dat we dan nooit meer thuis aan zou komen, of het een duur taxiritje wordt.
De eerste taxichaffeur die wij aanhielden wist meteen waar we heen wilde en is in 1x goed gereden!!!! En dat voor 85 bath, dat is echt geen geld om van de ene kant van Bangkok naar de andere kant te gaan. Dus dit was onze verste taxirit en ook 1 van onze goedkoopste XD.

Helaas zat het weekend er toen weer op en kan het plannen van volgend weekend weer beginnen. Nouja volgend weekend is al helemaal gepland en geboekt, maar dat blijft nog even een verassing voor jullie ;)

Liefs Christa